به گزارش آفتاب ایلام به نقل از همشهری، قطعیت خشکسالی با افت 55درصدی بارندگی‌های امسال نسبت به سال قبل و دورنمای نامساعد بارندگی در نیمه نخست 1400 اثبات شده و تبعات این خشکسالی نیز یک‌به‌یک در حال ظهور هستند؛ به‌گونه‌ای که این خشکسالی نه‌تنها آب، بلکه برق، غذا و حتی برخی از کسب‌وکارها را نیز با مشکل مواجه خواهد کرد و گذر از آن جز با مدیریت مصرف برق و آب، شدنی نیست.

ایران به‌عنوان کشوری با اقلیم خشک و کم‌باران، همواره شاهد دوره‌های متوالی خشکسالی و ترسالی بوده اما به‌ مرور زمان به‌واسطه تغییر اقلیم، توزیع بی‌حساب منابع آبی و تغییر الگوی مصرف، کم‌آبی و خشکسالی به یک پدیده مستمر در ایران تبدیل شده، زیرا از یک‌سو طول دوره‌های ترسالی کمتر و دوره‌های خشکسالی بلندتر شده و از سوی دیگر حتی بارش‌های مساعد در دوره‌های موسوم به ترسالی نیز قادر به جبران کسری منابع آبی نیست.

55درصدی بارندگی از سال آبی 96-95 تغییر روند بارش‌های جوی آغاز شد و سرزمین ایران بارندگی‌های بیش از متوسط دوره‌های بلندمدت را تجربه کرد. اگرچه از نظر تقویمی، این سال می‌توانست شروع دوره ترسالی محسوب شود اما تبعات خشکسالی بلندمدت به‌قدری بود که حتی شروع ترسالی نیز در مخازن سدها و آمارهای مربوط به منابع آب تجدیدپذیر منعکس نمی‌شد.

3سال بعد، سال آبی 1400-1399 در حالی آغاز شد که از همان روز اول چرخش آمارهای بارندگی مشهود بود و به‌تدریج وضع به‌جایی رسید که همه شواهد مورد نیاز برای خشکسالی سخت در سال1400 در کنار هم قرار گرفتند و زنگ هشدار بروز تنش آبی به‌صدا درآمد.

حالا، در شرایطی که 7‌ماه و 12روز از سال آبی 1400-1399 می‌گذرد و چشم‌انداز امیدوارکننده‌ای از بارندگی قابل‌توجه تا پایان سال آبی نیز وجود ندارد، آمارهای رسمی وزارت نیرو از سقوط 55درصدی آمارهای بارندگی امسال در مقایسه با دوره مشابه سال قبل خبر می‌دهد.

بر اساس این آمارها، از ابتدای سال آبی جاری تاکنون (اول مهر1399 تا شامگاه 12اردیبهشت1400) میانگین ارتفاع ریزش‌های جوی در کشور به 130میلی‌متر رسیده که نسبت به بارندگی‌های دوره مشابه در سال آبی قبل (292میلی‌تر) بیش از 55درصد و نسبت به میانگین بارندگی دوره‌های مشابه 53سال اخیر بیش از 38درصد کاهش نشان می‌دهد.

از مختصات اصلی خشکسالی1400 این است که کاهش بارندگی همه حوضه‌های آبریز را محاصره کرده و حتی بارش‌های حوضه‌های کم‌باران را با 65 تا 85درصد کاهش داده است. همزیستی ناگزیر با تنش آبی متولیان حوزه آب پیش‌بینی کرده‌اند تعداد شهرهای دارای تنش آبی در سال کم‌باران 1400 به 220 تا 250شهر برسد؛ اما این به‌معنای رهایی مابقی شهرها از تنش آبی نخواهد بود و قطعاً تبعات خشکسالی دامنگیر همگان خواهد شد.

به همین واسطه، قرار است ستاد پایش تنش آبی برای مراقبت‌های کاهش تنش آب در سطح شهرها و روستاهای تمامی استان‌های کشور تشکیل شود. به‌عنوان مثال، در شرایط فعلی ذخیره آب در سد زاینده‌رود به‌عنوان یکی از سدهای مهم و حیاتی در مرکز کشور 31درصد نسبت به سال قبل کمتر شده و فقط 28درصد از حجم مخزن این سد پر است.

در نگاه اول، تنش آبی در حوضه آبریز سد زاینده‌رود فقط باید مشترکانی که تأمین آب شرب آنها به این سد وابسته است را متأثر کند که البته جمعیت آنها چندین میلیون نفر در چند استان هستند؛ اما در عمل، علاوه بر مشترکان آب شرب وابسته به این سد، مشترکان برق نیز به‌واسطه کاهش تولید برق در نیروگاه برقابی این سد با محدودیت مواجه خواهند شد. ا

سوی دیگر حوزه‌های دیگر به‌خصوص گردشگری و کشاورزی در پایین‌دست سد زاینده‌رود نیز سالی کساد و سخت را تجربه می‌کنند و به‌خصوص محدودیت‌های بخش کشاورزی در ابعاد ملی هم تبعاتی به همراه خواهد داشت. در حقیقت، آنچه به‌عنوان خشکسالی مطرح می‌شود، مشکلی است که علاوه بر آب بسیاری از ابعاد دیگر زندگی ایرانیان را تحت‌تأثیر قرار خواهد داد. به‌عنوان مثال، در آستانه خشکسالی1400، کشاورزان برای پرهیز از هزینه‌های سنگین خشکسالی، از کشت بهاره چشم‌پوشی کرده‌اند و حتی برخی به‌واسطه چشم‌انداز نامساعد درآمد در سال1400، مزارع گندم و جو را به چرای دام سبک اختصاص داده‌اند.

از سوی دیگر دامدارانی که به‌خاطر خشکسالی از مراتع رایگان و طبیعی محروم شده‌اند و به‌اجبار محصول مزارع را برای چرای دام خریداری می‌کنند، به فکر کاهش تعداد دام و مدیریت هزینه‌ها هستند و طبق اعلام فعالان صنف دامداران، بخشی از دام مولد خود را به کشتارگاه می‌برند و این یعنی زمینه‌چینی برای بحران‌های دیگر در کنار خشکسالی. کاهش تولید برق در نیروگاه‌های آبی کشور، همزمان با افزایش دما در سال کم‌باران، موضوعی است که تنش آبی و خاموشی در فصل گرم را کنار یکدیگر قرار می‌دهد و در این شرایط، با همراه شدن کمبود آب در فصل گرم و افزایش مصرف برق، صنایع و کسب‌وکارها نیز با سختی‌هایی مواجه خواهند شد که حتی در برخی موارد می‌تواند هزینه‌های سنگینی به خطوط تولید آنها وارد کنند.

نقشه خشکسالی 1400 نقشه‌های هواشناسی تقریباً قطعیت خشکسالی در بهار و تابستان1400 را تأیید می‌کنند. البته کل بارش‌های جوی در بهار و تابستان، تقریباً معادل 15درصد کل بارش‌های معمول یک سال آبی است و حتی نرمال‌بودن بارش‌های این دوره نیز قدرتی در رفع خشکسالی ندارد؛ اما می‌تواند بخشی از اثرات موقتی و ظاهری خشکسالی را برطرف کند و حداقل با تعدیل دما، مشکلاتی نظیر کمبود برق و خاموشی را کاهش دهد. برآوردهای مرکز ملی اقلیم و مدیریت بحران خشکسالی حاکی از این است که چشم‌انداز 3ماه آینده نشان می‌دهد بارندگی‌ها در بسیاری از نقاط کشور کمتر از نرمال خواهد بود.

به‌عنوان‌مثال در شرایط فعلی میزان بارندگی در نیمه شرقی کشورمان شامل استان‌های سمنان، خراسان شمالی، رضوی و جنوبی، کرمان، هرمزگان، سیستان و بلوچستان و بخش‌های جنوبی و شرقی استان فارس کمتر از نرمال است و این مناطق با مشکل کم‌بارشی قابل‌ملاحظه حدود ۹۰درصدی مواجهند.

همچنین میزان بارندگی در بخش‌های غربی نیز شامل کرمانشاه، ایلام، لرستان، چهارمحال و بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد حدود ۲۰ تا ۳۵درصد، بخش‌های شمالی کشورمان حدود ۲۵درصد و قسمت مرکزی شامل قم، مرکزی و اصفهان نیز حدود ۳۰درصد زیر نرمال است.

این در حالی است که همزمان به‌دلیل افت بارش برف و همچنین افزایش دما، ذوب ذخایر برفی کشور تسریع شده که این مسئله گرچه موقتاً آثار کاهش 55درصدی بارندگی را در ذخایر آب سدها پنهان می‌کند اما عملاً ذخیره آبی کشور در میان‌مدت را سخت‌تر کرده است.

به همین مناسبت، کارشناسان، متولیان حوزه آب و مسئولان، حداکثر صرفه‌جویی در مصرف آب و برق بخش‌های دولتی و مصارف خصوصی را تنها راهکار عبور از تنش آبی و خشکسالی می‌دانند.