آفتاب ایلام |گویند در سرزمین عرفات چون گناهی رخ نداده و حضرت آدم از در توبه درآمد گناهش آمرزیده شد و اکنون حاجیان هرساله به آنجا می روند و به دعا و نیایش می پردازند و پس از پاکی و انجام قربانی و رمی جمرات حاجی شوند .
عرفه و معرفت از یک ریشه اند و چون ساحت عقل و معرفت به حد اعلای خود رسد آنجا نه شیطان ره دارد و نه گناهی .
چون در ساحت و وادی عقل شیطان را راه نیست و جنود عقل چون بر جنود شیطان فائق آیند، آدمی در معدن ایمان گوهر ناب و سر سویدای درون را می یابد و هرکه خود را شناخت بی گمان خدا را شناخته است .
اما غایت این معرفت و خود شناسی که از همه امتحان ها پیروز می شود دعای عرفه امام حسین است که در جای جای خود عالی ترین مفاهیم توحیدی را بیانگر می شود و از همه هستی خویش قول می گیرد که وقتی به مقام فنا فی الله برسد از آزمایش بزرگ جان قربان کردن در ره حضرت دوست پیروزمندانه بیرون آید و عجیا کو بشر تا به عمق معنای عرفه برسد و دیدی زینبی داشته باشد که در آن قربانگاه وصال امام حسین ع و یاران همه چیز را زیبا ببیند .
آری عرفه موسم شناخت همه ماست .
عرفه فصل آمرزش و تولد دوباره ماست .عرفه فصل بازگشت همه ماست که از اسارت نفس و دنیا خودرا وا رهانیم .
عرفه کناز زدن من غیر اصیل خود و پیدا کردن من حقیقی و حقیقت وجودی خویشتن است .
عرفه را دریابیم ودر شناخت عرفه باز معرفت افزایی کنیم.

انتهای پیام/