جمعه، 07 اردیبهشت 1403| 26 April 2024

مسخ «پینوکیو»وار در اینستاگرام!

۱۳۹۹/۰۴/۱۶ ۲۰:۱۸ چاپ کدخبر: 3665

آفتاب ایلام | حضور در شبکه های اجتماعی جاذبه ها و مزیت هایی دارد که کمتر کسی می تواند در برابر آن مقاومت و از این حضور خودداری کند. این در هم شکستن مقاومت فقط برای عامه مردم نیست و درمورد خواص و نخبگان هم زیاد رخ می دهد. برای نمونه، داستان نویسان در این فضا راحت تر از جهان بیرون از آن می توانند به همکاران خود دسترسی پیدا کنند و با آن ها تعامل برقرار سازند. همچنین از امکان همرسانی دیدگاه ها و تأملات و اخبار فعالیت های نوشتاری خود برخوردار می شوند. اما گیرایی این شبکه های مجازی در موارد پیش گفته خلاصه نمی شود. داستان نویسان نیز مانند عموم مردم احساسات و نیازهایی متعارف دارند که در یک مجال رسمی کمتر بروز پیدا می کند. مثلا لحظه ای را تصور کنید که اقا یا خانم نویسنده با مسئله ای عاطفی درباره اطرافیانش روبه رو شده است؛ فضایی همگانی چون یک شبکه اجتماعی فرصتی را پیش روی او می گذارد تا هرچه می خواهد دل تنگش بگوید و احساس سبکی کند. بااین همه، این فضاها سخت اعتیادآورند و حتی خواص و نخبگان هم از خطر اعتیاد به آن مصون نیستند. این ویژگی باعث می شود زمان زیادی از وقت مثلا یک نویسنده، که باید صرف مطالعه و نوشتن می شد، در این فضاها هدر رود.

علی چنگیزی، داستان نویس، در صفحه شخصی خود در اینستاگرام مطلبی در هجو و نقد این شبکه نوشته است. چنگیزی تا جایی پیش رفته که حتی «تولید محتوا درباره کتاب» را سبب از دست رفتن زمان بدون حاصل شدن دستاوردی دانسته است. او در این یادداشت کوتاه معتقد است:
«واقعیت این است که اینستاگرام مطلب جفنگ بیشتر دارد تا به دردبخور. عجالتا ابزاری است برای سرگرمی بیشتر و محتوای این سرگرمی هم اغلب مهمل است.»
این نویسنده در ادامه آورده است: «ابزارهایی چنین، اولا اینکه بازدیدکننده را مستعد فراموشی می کنند، درست عکس آنچه می نماید در خدمت فراموشی محض هستند.
دوم اینکه سارق زمان هستند، یعنی مهم ترین سرمایه انسان.
تمام این ها بهانه ای است برای سود بیشتر صاحبان این ابزار و البته تحلیل داده ها و محتوای تولیدشده بدلی بیشتر و بیشتر تولید کردن آن محتوا که بیشتر بیننده را محو کند، چنین ابزارهایی، جایی پیش از این هم گفته ام، استعاری اگر بگویم بی شباهت به شهر بازی داستان پینوکیو نیست. محصولش، جهل است نه آگاهی.حتی، تولید محتوا درباره کتاب هم همین حالت را دارد. زمان از دست می رود بی آنکه دستاوردی برای بیننده داشته باشد. ابزار بی خودی است.»

 

 

منبع: شهر آراء

همرسانی کنید:

نظر شما:

security code

کلیه حقوق این پایگاه متعلق به وب سایت خبری آفتاب ایلام است و استفاده از اخبار و محتوا با ذکر منبع مجاز است
طراحی و پیاده سازی توسط: بیدسان