♦️جملهی کوتاه بالا اولین سرمشق استادان و آموزگاران برای نوقلمان است. جملهای سه کلمهای، که گسترهی معنا و آموزندگی آن، به کلاس خط و خوشنویسی محدود نمیشود و بسیاری از ساحتهای فردی و اجتماعی را در بر میگیرد.
♦️بیگمان، ادب در جامعه اسلامی، آداب ویژهتری دارد و رجوع به منابع معرفتی و آیات و روایات دینی، ما را به رعایت بیشتر آن، ترغیب میکند و از هرگونه بیادبی برحذر میدارد.
♦️حضرت علی (ع) ادب را کمال آدمی، بهترین خوی، بهترین شرافت، نیکوترین همنشین، بهترین میراث برای فرزندان و بهترین پشتیبان و همنشین برای انسان دانسته است. جایگاه ادب در بیان حضرت علی(ع)، «عقل» شمرده شده و میفرمایند «هر چیزی محتاج عقل است و عقل محتاج ادب است». از این روایت نورانی، چنین استفاده میشود که امور عقلی در بروز و ظهور خود محتاج ظرفی است که به آن ادب گفته میشود؛ همچنین فرمودهاند: «ادب نیکو، زیور عقل و خرد است».
♦️امام حسین(ع) هم در یک روایت نورانی میفرمایند: «کسی که عقل ندارد، ادب نیز نخواهد داشت».
♦️حال، با نگاهی به وضعیت امروز جامعه در مییابیم که ادب اسلامی، بهویژه در گفتن و نوشتن، حال و روز خوبی ندارد! و در کمال تعجب میبینیم که بیشتر از جانب کسانی نقض میشود که خود را علمدار ارزشمداری و مُبلغ معروفها میدانند، اما به راحتی و با بدترین بیان بر هر فرد، مقام و نظر مخالفی میتازند، ولو اینکه برادر دینی، صاحبنظر اجتماعی، هنرمند شاخص، مسئول اجرایی یا حتی رییس جمهور نظام اسلامی باشد.
♦️در همین رابطه، رهبر انقلاب پس از تذکر به مجلسیان برای رعایت شان رییس جمهور؛ اخیراً با انتقاد از مخدوش شدن ادب اسلامی در برخی محیطهای رسانهای و فضای مجازی، در توصیه مهم خود به مداحان و همه تریبونداران و رسانهها، بر «حفظ ادب اسلامی در سخن گفتن» تأکید و خاطرنشان کردند:« بدگویی و بدزبانی در جامعه باید جمع شود و ادب اسلامی گسترش یابد».
♦️تنها با فاصله کوتاهی از تذکر ایشان، باز شاهد هتک حرمت رییس جمهور در مراسم ۲۲ بهمن و بدزبانیهای ممتد اقلیتی قلم به دست در فضای مجازی هستیم که با قصد قربت! اخلاق و ادب را قربانی نفس اماره خود میکنند و هیچ محدودیت و خط پایانی برای آن قائل نیستند.
♦️جالب آنکه، هر گاه به اخلاق فرایشان میخوانید، پرخاش میکنند و هیچ توصیه و تذکری را، حتی از جانب رهبر انقلاب و بالاترین مقام کشور برنمیتابند!
پنپ: پس از انتشار این مطلب، ضمیر مرجع خودش را خواهد یافت!
?منبع: ادب در آموزههای دینی